Właściciele bardzo dbają o zdrowie swoich pupili, kupując im dobre jakościowo karmy, chodząc często na kontrole do weterynarza i zapewniając dobre warunki bytowe. Mimo to czasami nasze ukochane czworonogi spotykają choroby, które nierzadko pojawiają się kompletnie bez zapowiedzi. Dzisiaj zastanowimy się, dlaczego pies nie słyszy, jak zbadać słuch u psa i co można na to poradzić.

Dlaczego pies nie słyszy? Jak zbadać słuch u psa?

Badanie słuchu to nieodzowna część badania neurologicznego. Jeśli badamy nerwy czaszkowe, należy zbadać również nerw VIII, czyli nerw przedsionkowo-ślimakowy. Odpowiada on za przewodzenie bodźców słuchowych i jego uszkodzenie może mieć związek z zaburzeniami słuchu. Badanie wykonujemy poprzez wytworzenie dźwięku (strzelenie palcami, klaśnięcie) poza polem widzenia psiaka. Jeśli pupil zareaguje, poruszy uszami czy głową w kierunku dźwięku, to bardzo mocno wskazuje, że z jego słuchem wszystko gra. Takie proste badanie nie pozwoli nam jednak odróżnić głuchoty obustronnej od jednostronnej. Jeśli chcemy dokładnie zbadać słuch pupila, to należy wykorzystać badanie elektrofizjologiczne, które wykonuje lekarz weterynarii.

Oprócz tego, zaburzenia słuchu mogą występować przy chorobach ucha środkowego, takich jak zapalenie czy polipy. Nie jest to charakterystyczny dla tych jednostek chorobowych objaw, ale zawsze warto zwrócić uwagę na kondycję zmysłu słuchu, jeśli nasz pupil zmaga się z różnymi chorobami ucha. Częstą przyczyną utraty słuchu jest zwyczajnie starość. Z wiekiem tak samo, jak u ludzi, narząd odpowiedzialny za słyszenie u psów zaczyna niedomagać. W efekcie starczych zmian degeneracyjnych nasz psiak może z czasem bezpowrotnie stracić słuch.

Czy problemy ze słuchem to cecha rasowa?

Niestety tak. Wrodzoną głuchotę diagnozuje się u około 80 ras psów. Niektóre z nich cierpią na głuchotę neurosensoryczną, inne na ślimakowo woreczkową. Ta druga najczęściej dotyka dobermany, akita inu, beagle i labradory. Niezależnie od przyczyny, efekt jest podobny i pieski cierpią na głuchotę. Z reguły predyspozycje do gorszego zmysłu słuchu mają psy o jasnej sierści. Ta tendencja jest całkiem dobrze udokumentowana i w świecie naukowym panuje zgoda co do tego, że geny decydujące o jasnym ubarwieniu włosa, mają także bezpośredni związek ze zmysłem słuchu. Z tego powodu na wrodzoną głuchotę cierpieć mogą psy w łatki (dalmatyńczyki), marmurkowate (owczarki szkockie), dereszowate (wyżły niemieckie) i przede wszystkim białe (bulteriery).

Podsumowanie

Problemy ze słuchem to zdecydowanie zmiany zarówno nabyte, jak i wrodzone. Większość psów, tak jak ludzi z wiekiem czeka los pogorszenia sprawności zmysłu słuchu. Czasami pieski mogą utracić słuch w wyniku urazu czy innych zmian losowych a czasami zwyczajnie rodzą się głuche. Z tego powodu należy brać pod uwagę potencjalne problemy ze słuchem naszego wymarzonego pieska. Bardzo ważne jest także odpowiednio edukować się co do wychowywania głuchego pupila, aby zapewnić mu odpowiednie warunki rozwoju.