Appenzeller to pies wszechstronny, ale nie dla każdego… Może być świetnym przyjacielem rodziny, towarzyszem długich spacerów czy to miejskich, czy górskich, a także stróżem posesji. Jednak nie każdy sprosta jego wymaganiom, które są sporo wyższe niż wymagania spokojnego psa domowego. Zobacz, jakie naprawdę są te szwajcarskie psy pasterskie i czy będziesz odpowiednim opiekunem dla appenzellera. W naszych opisach ras stawiamy na rzetelne informacje dotyczące charakteru i potrzeb psa.
Appenzeller, wygląd i długość życia
Appenzeller należy do szwajcarskich psów pasterskich i jest trzecią co do wielkości rasą w tej grupie:
- Duży szwajcarski pies pasterski to największy ich przedstawiciel.
- Berneński pies pasterski
- Appenzeller
- Entlebucher
Appenzellery ważą 22-28 kg (suki są lżejsze niż samce) i mierzą 50-56 cm w kłębie (suki są niższe niż samce).
Długość życia appenzellerów to 12-14 lat.
Charakteryzują się pięknym czarnym tricolor lub czekoladowym tricolor umaszczeniem, gdzie podstawą są kolory czarny i czekoladowy. Na pysku appenzellera zobaczymy typowe dla szwajcarskich ras pasterskich tzw. strzałki w kolorze białym oraz jasnobrązowe policzki, czyli podpalania. Ich klatka piersiowa również jest biała, a łapy- tak samo, jak pyszczek, mają jasnobrązowe podpalania. Ich sierść jest krótka, gruba, ale jedwabista w dotyku. Appenzellery gubią włos dwa razy do roku i wymagają wtedy usuwania martwego podszerstka, ale poza tymi okresami są całkowicie bezproblemowe w pielęgnacji.
Choroby w rasie appenzeller
Rasa ta jest dość zdrowa, jednak hodowca powinien przebadać psy na dysplazję stawów łokciowych i biodrowych. Jest to rasa niezdegradowana przez mody hodowlane, która tworzona była z myślą o trudnych górskich warunkach. Appenzellery są w Polsce dość rzadką rasą i prawdopodobnie nie będzie nawet możliwości kupienia szczeniaka inaczej niż z hodowli ZKwP. Niemniej jednak należy uważać na nieuczciwych hodowców i sprawdzać dokładnie warunki, w jakich mieszkają psy oraz czy hodowla zrzeszona jest w Związku Kynologicznym w Polsce. Zobacz nasz poradni, jak nie dać oszukać się pseudohodowcy.
Appenzeller- cena
Appenzellery nie należą do najdroższych ras, prawdopodobnie dlatego, że nie są aż tak modne. Cena szczeniaka appenzellera z hodowli ZkwP to 3-8 tys. zł, zależnie od skojarzenia i sukcesów wystawowych jego rodziców.
Czym karmić appenzellera?
Appenzellery są rasą dość zdrową i nie są szczególnie narażone na alergie pokarmowe. Trzeba karmić je dobrą, zbilansowaną, pełnoporcjową karmą suchą bądź morką. Można wybrać również dietę BARF po skonsultowaniu jej z dietetyczką psów, by uniknąć niedoborów w diecie rosnącego szczeniaka.
Appenzeller, charakter rasy rzetelnie
Appenzellery to wspaniałe, wszechstronne użytkowo psy o zrównoważonym charakterze. Zrównoważony jednak nie znaczy spokojny czy kanapowy… Appenzellery używane były do pasienia krów i pomocy przy obejściu np.stróżowania. Przystosowane są do trudnych, górskich warunków i potrzebują zarówno zajęcia umysłowego, jak i ruchu. Nie są może aż tak wymagające, jak owczarki zaganiające np.border collie, jednak appenzeller to nie jest większa wersja mopsa.
Appenzeller nie zadowoli się krótkimi spacerami dookoła bloku. Potrzebuje codziennie minimum jednego dłuższego (około godzinnego) spaceru. Najchętniej uda się z nami na łono natury i będzie wspaniałym towarzyszem spacerów po lesie, łąkach i szczególnie po górach. Appenzeller to wprost idealna rasa dla miłośników górskich wędrówek!
Appenzeller lubi się uczyć i potrzebuje treningu, minimum z zakresu podstawowe go posłuszeństwa. Gdy nauczymy go przywołania, stworzymy z nim dobrą więź i zapewnimy odpowiednią ilość ruchu, to na spacerach wybierze raczej opiekuna niż drugiego psa, czy pogoń za zwierzyną. Appenzellery nie mają bardzo silnego instynktu łowieckiego, nie jest to również rasa myśliwska, ale w lesie powinny chodzić na długiej lince. Psy tej rasy nie są może aż tak zapatrzone w człowieka i oddane mu jak owczarki, ale nie są tak niezależne, jak, np. psy w typie pierwotnym. To bardzo wszechstronna, wyśrodkowana rasa i nawet osoby początkujące, gdy poświęcą odpowiednią ilość czasu, poradzą sobie z nimi. Appenzellery nie są ani reaktywne, ani strachliwe. Niemniej jednak psy te są sceptyczne wobec obcych i nie będą z otwartymi ramionami witały każdego przybysza. Dlatego też nadają się na stróży posesji.
Z appenzellerem można z powodzeniem trenować sporty kynologiczne jak nosework, agility, frisbee, obedience, dog dancing. Psy te świetnie nadają się do stróżowania na posesji i mogą mieszkać na dworze, jednak muszą mieć ocieplany kojec i spędzać sporo czasu z człowiekiem.
Czy appenzeller to dobry pies rodzinny do dzieci?
Appenzellery to odpowiedni pies do dzieci, może mieszkać zarówno z małymi dziećmi, jak i starszymi. Oczywiście dziecko nie może męczyć psa i musi szanować jego przestrzeń. Jednak z reguły appenzellery nie są nadmiernie bojaźliwe wobec dzieci. Jeśli zapewnimy im odpowiednią ilość ruchu i pracy umysłowej, to appenzeller powinien dostosować się do różnych warunków, z tym do domu z dziećmi. Będzie też oddanym towarzyszem podróży dla całej rodziny.
Dla kogo będzie odpowiedni appenzeller?
Appenzellery będą odpowiednie dla singli, jak i rodzin z dziećmi, jednak muszą być to osoby lubiące, chociażby umiarkowaną aktywność fizyczną i długie spacery. Opiekun appenzellera musi być gotowy na zaangażowanie się w szkolenie psa, niekoniecznie jedynie na kursie podstawowego posłuszeństwa. Najszczęśliwszy appenzeller będzie na długich spacerach i na górskich wędrówkach, chętnie również postróżuje posesję, co było jednym z jego oryginalnych zadań. Appenzeller odnajdzie się dobrze w gospodarstwie z innymi zwierzętami, szczególnie bydłem, jednak absolutnie nie może być psem trzymanym na łańcuchu.
Ile ruchu potrzebuje appenzeller?
Appenzeller potrzebuje codziennych spacerów, w tym jednego minimum 40-60 minutowego. Jeśli nie mamy możliwości zabierać go codziennie do lasu czy w góry, warto poświęcić na to weekendy. Appenzeller potrzebuje również, chociażby umiarkowanej pracy umysłowej i szkolenia.
Czy appenzeller nadaje się do miasta?
Appenzellery nadają się do życia w mieście, jednak trzeba poświęcić trochę czasu na socjalizację psa i pokazanie mu trudnych, miejskich warunków. Są to psy oryginalnie przeznaczone do pracy na wsi i pilnowania obejścia, są zatem nieufne (ale nie lękliwe) wobec obcych ludzi, a miejski tłok może dla niektórych z nich nie być łatwy. Nie będą raczej reaktywnymi psami, które ze strachu oszczekują innych ludzi i boją się wyjść na ulicę. Jednak trzeba popracować nad ich przyswajaniem do warunków miejskich, szczególnie w centrum miasta.
Z obcymi psami appenzellery dogadują się raczej dobrze, nie mają tendencji ani do przesadnej lękliwości, ani do dominacji. Jednak oczywiście nie każdy pies im podpasuje, dlatego nie należy zmuszać ich na siłę do kontaktów z każdym czworonogiem, a wybierać takie, które pasują do siebie temperamentem i stylem bycia.
Appenzeller, historia rasy
Appenzeller sennenhund, bo tak brzmi jego oryginalna nazwa, pochodzi z północno-wschodniej Szwajcarii z regionu Appenzell. Najwcześniejsze wzmianki o tych psach pojawiają się w 1853 roku, a pierwsze appenzellery zostały pokazane na wystawie w 1896 roku. FCI zaakceptowało rasę w 1954 roku. Psy te pierwotnie używane były, jak i inne szwajcarskie psy pasterskie, m.in. do pilnowania obejścia oraz do zaganiania krów w górach czy pomocy w przyprowadzaniu ich na pastwisko.
