Owczarek niemiecki, potocznie wilczur, owczarek alzacki kojarzy się nam z psem cywilem, pomocnikiem policjanta, oddanym stróżem domowego ogniska. Jakie jednak te psy są naprawdę? Czy potrzebują twardej ręki? Czy poza tym, że szybko się uczą, nie ma z nimi problemów? Jak współczesna hodowla tej rasy wpłynęła na jej charakter? Dla kogo odpowiedni będzie owczarek niemiecki? Zobacz nasz rzetelny opis rasy pisany pod kątem charakteru psa i wyboru przyszłego członka rodziny.

Owczarek niemiecki, wilczur, owczarek alzacki- jak powstała rasa?

Dawniej na owczarka niemieckiego mówiło się potocznie wilczur, co implikowało stereotyp, że psy te są blisko spokrewnione z wilkami. Nic bardziej mylnego. Mimo dawniej przypominały nieco wilki z budowy ciała, miały podobny ruch i wyraz, to powstały w wyniku krzyżowania psów pasterskich w Niemczech. Ich historia sięga nawet XVII wieku, dopiero jednak wiek XIX przyniósł standaryzację rasy, która wyglądem zaczęła przypominać współczesnych jej przedstawicieli. Rozwój miast pociągnął za sobą rozwój przestępczości i zaczęto interesować się stworzeniem psa policyjno obronnego. Utworzony w tym celu związek wybierał owczarki o dobrych predyspozycjach do takiej pracy i krzyżował je ze sobą, tworząc powoli nową rasę. Na wystawie hodowlanej w Karlsruhe dostrzeżono psa imieniem Hektor Linksrhein, który stał się protoplastą rasy owczarek niemiecki.

źródło: wikipedia

Owczarek niemiecki wystawowy czy użytkowy, różnice

Współczesne owczarki niemieckie, które można zobaczyć na wystawach, mało przypominają zarówno protoplastę rasy, jak i psy, które mogliśmy zobaczyć nawet w latach 80 czy 90 XX wieku. Przede wszystkim mocne kątowanie tylnych kończyn, które zmieniło linię kręgosłupa, z prostej na opadającą w dół sprawia, że psy te mają inny ruch i wygląd.

Owczarek niemiecki z linii wystawowych

Owczarki niemieckie to rasa, której linie hodowlane dzielą się na dwie zupełnie od siebie różne: wystawową i użytkową. W tej pierwszej stawia się na wygląd odpowiadający trendom na wystawach psów. W tej drugiej zaś na popędy, charakter do pracy np. w policji czy obronie a wygląd ich ma sprawić, że będą bardziej wydajne w pracy. To właśnie użytkowe owczarki niemieckie przypominają bardziej dawne psy tej rasy, mają prostszą linię kręgosłupa i łagodniejsze kątowania tylnych kończyn.

Jednak jeśli nie chcesz z psem pracować użytkowo, owczarek niemiecki z linii pracujących nie będzie dla Ciebie odpowiedni. To psy o bardzo silnej potrzebie pracy i ruchu, które nie odnajdą się jedynie jako psy rodzinne czy pilnujące posesji.

Owczarek niemiecki z linii użytkowych o umaszczeniu wilczastym

Charakter owczarka niemieckiego, czy to pies dla mnie?

Owczarki niemieckie to przede wszystkim… owczarki, czyli psy pracujące, które pierwotnie zajmowały się zaganianiem owiec. Długoletnie hodowla na cechy użytkowe pod kątem pracy w policji sprawiła, że nie są to psy dla każdego. Na pewno nie sprawdzą się dla osób starszych ani do rodzin z dziećmi, które nie chcą zapewnić psu odpowiedniej ilości ruchu i szkolenia.

Owczarki niemieckie sprawdzą się jako stróże posesji, chociaż uwielbiają być blisko człowieka i nie można zostawić ich tam samych sobie. Muszą mieć dodatkowo spacery poza posesję, poznawać inne psy, odbywać treningi oraz bawić się z opiekunem. To psy, który kochają interakcję z człowiekiem i pracę dla niego.

Psy tej rasy szybko się uczą, a komendy dobrze generalizują, zapamiętując je na długo. Owczarek niemiecki będzie najszczęśliwszy z osobą, dla której praca z psem na co dzień, choćby amatorska to hobby. Nie wszystkie owczarki niemieckie potrzebują codziennej pracy. Jednak na pewno potrzebują długich spacerów połączonych ze wspólną zabawą i byciem razem z opiekunem. Nie mogą na spacerze zadowalać się jedynie bieganiem z obcymi psami.

Wbrew obiegowej opinii owczarka niemieckiego nie trzeba prowadzić twardą ręką i dominować go. To przekonanie wzięło się zapewne stąd, że są to psy używane w policji. Owczarek niemiecki to pies oddany opiekunowi. Jak najbardziej w nauce komend w życiu codziennym wystarczają mu pozytywne wzmocnienia, dobra więź z opiekunem i regularne treningi. Niemniej jednak są to psy silne, dlatego nad takimi rzeczami jak chodzenie na luźnej smyczy i niewyrywanie się do psów, trzeba pracować z nimi od szczeniaka.

Problemy behawioralne owczarków niemieckich

Owczarki niemieckie i ich charakter owiane są coraz gorszą sławą. Wśród behawiorystów i trenerów psów krążą nawet żarty w stylu czarnego humoru, na temat rozszczekanych, agresywnych i przerażonych psów tej rasy. Nie da się ukryć, że rasa ta straciła wiele ze swojego dawnego, twardego charakteru. Przede wszystkim wybory hodowlane mają tu znaczenie, ale też rozmnażanie owczarków niemieckich w pseudohodowlach. Są to przypadkowe mioty, często odchowywane w okropnych warunkach, gdzie szczeniaki nie są odpowiednio przyzwyczajane do ludzi, psów i świata zewnętrznego. Wpływa to na pewno na ich przyszły charakter. Zobacz w naszym innym artykule jak nie dać się oszukać pseudohodowcy i od kogo nie kupować owczarka niemieckiego i innego psa.

Z drugiej strony problemom behawioralnym owczarków niemieckich często winni są ich opiekunowie. Psy te potrzebują zaspokojenia ich potrzeb ruchowych, psychicznych i bardzo lubią uczyć się nowych rzeczy, Potrzebują też spacerów dekompresyjnych, na łonie natury, gdzie mogą węszyć i swobodnie biegać. Trzymanie owczarka niemieckiego w małym mieście w bloku i jednoczesne niezaspokajanie jego potrzeb często kończy się psem bojaźliwym, oszczekującym z problemami behawioralnymi. Z drugiej strony owczarki niemieckie często wybierane są na stróży posesji. Niestety poza nią wychodzą rzadko i kończy się to kompletnym brakiem socjalizacji z obcymi ludźmi, psami i miastem, co również skutkuje agresją lekową.

Czy owczarek niemiecki nadaje się do miasta?

Owczarki niemieckie nadają się do życia w mieście pod kilkoma warunkami. Muszą mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, luźnych saperów, eksploracji na łonie natury i mądrych kontaktów z psami. Wybierając szczeniaka, sprawdźmy, jak ich rodzice odnajdują się w mieście, czy nie są nadmiernie bojaźliwi i wrażliwi na bodźce. Konieczne będzie nauczenie szczeniaka chodzenia na luźnej smyczy, przywołania i mądrej socjalizacji z miastem. Dlatego nie czekajmy na trening owczarka niemieckiego, kiedy ten skończy rok, bo to bardzo duży błąd. Najlepiej by miał on regularne zajęcia z psich sportów jak posłuszeństwo sportowe, nosework czy obrona sportowa.

Zobacz jakie inne rasy nadają się do życia w mieście.

Czy owczarek niemiecki nadaje się do dzieci?

Tak, owczarki niemieckie nadają się do życia w rodzinie z dziećmi pod kilkoma warunkami. Poza zapewnieniem psu odpowiedniej dawki ruchu i treningu przez dorosłych, dziecko powinno być pod kontrolą rodziców. Szanowanie przestrzeni osobistej psa jest tu kluczowe. Nadmierne przytulanie, całowanie w pysk, dotykanie, gdy pies tego nie chce, jest tu surowo zabronione. Owczarek niemiecki to nie niania i może szybko powiedzieć, że taki kontakt mu się nie podoba, np. warcząc, czy gryząc. Opiekun psa powinien nauczyć się, jak wyglądają sygnały stresu u jego pupila np. na zajęciach z behawiorystą.

Czy owczarek niemiecki nadaje się do pilnowania posesji?

Tak, owczarki niemieckie nadają się na psy stróżujące. Nie powinny być zostawiane same sobie cały dzień i noc na posesji, bo rozniesie je energia i zaczną zachowywać się np. agresywnie wobec obcych ludzi i psów. Jeśli chcemy, by nasz owczarek niemiecki mieszkał na zewnątrz, musimy zapewnić mu nie tylko dobry, ocieplany kojec na noc. Dodatkowo dać odpowiednią dawkę ruchu i kontaktu z człowiekiem. Powinniśmy wychodzić z nim codziennie na minimum jeden długi spacer połączony z zabawą i treningiem.

Żywienie i zdrowie owczarka niemieckiego

Psy tej rasy należy żywić karmą suchą lub mokrą jakości premium. Szczególnie jako szczenięta szybko rosnące, narażone są na deficyty i powinny jeść zbilansowaną, pełnoporcjową karmę najlepszej jakości. Żywienie owczarka niemieckiego karmą morką jest jak najbardziej możliwe, najlepiej by miała jak największą zawartość mięsa mięśniowego, a nie podrobów.

Owczarki niemieckie żyją około 13 lat. Narażone są na wiele chorób, dlatego tak ostrożnie należy wybierać skojarzenia, z których bierzemy szczeniaka. Choroby typowe dla rasy to między innymi:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych
• problemy z kręgosłupem i zespół końskiego ogona
• inne problemy ortopedyczne np. młodzieńcze zapalenie kości i kontuzje
• Nowotwory

Psy tej rasy często cierpią na alergie pokarmowe i środowiskowe, dlatego najlepiej karmić je mono białkowymi karmami sprzyjającymi alergikom i wrażliwym brzuchom.