utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Gończy hamiltona to rasa stworzona z myślą o polowaniach, ale zyskała też uznanie jako pies rodzinny. Imponuje eleganckim wyglądem, łagodnym charakterem i wytrzymałością w terenie. Choć w Polsce nie występuje często, jego wyjątkowe cechy sprawiają, że coraz więcej miłośników psów interesuje się tym szwedzkim gończym.
Gończy hamiltona, historia rasy
Rasę stworzył hrabia Adolf Patrick Hamilton, założyciel szwedzkiego związku kynologicznego. W drugiej połowie XIX wieku zaczął krzyżować lokalne psy myśliwskie z rasami niemieckimi, angielskimi i szwajcarskimi. Chciał uzyskać psa odpornego na trudne warunki terenowe i klimatyczne Szwecji. Udało mu się – gończy hamiltona szybko zyskał popularność wśród myśliwych jako wytrwały tropiciel z silnym instynktem łowieckim. FCI uznała rasę w 1955 roku.
Jak wygląda gończy hamiltona?
Gończy hamiltona to pies średniej wielkości o harmonijnej budowie i eleganckim wyglądzie. Psy osiągają 53–61 cm w kłębie, suki 49–57 cm. Waga dorosłego psa waha się między 23 a 27 kg.
Rasa wyróżnia się trójbarwnym umaszczeniem: grzbiet i boki pozostają czarne, głowa, szyja, klatka piersiowa, nogi i ogon przybierają intensywny rdzawo-brązowy kolor. Charakterystyczna jest także biała strzałka na pysku, biała klatka piersiowa, końcówki łap i ogona. Sierść pozostaje krótka, twarda i przylegająca do ciała, co chroni psa przed zimnem i wilgocią.
żródło: wikipedia
Ile kosztuje szczeniak gończy hamiltona i gdzie go kupić?
Cena szczeniaka gończego hamiltona waha się od 4000 do 7000 zł, zależnie od renomy hodowli, osiągnięć rodziców i przeznaczenia psa (hodowla, wystawy, polowanie lub towarzystwo).
W Polsce rasa występuje rzadko, dlatego warto poszukać hodowli zarejestrowanej w ZKwP. Czasami trzeba zapisać się na listę oczekujących. Alternatywą pozostaje zakup szczeniaka za granicą, np. w Szwecji, Niemczech czy Czechach – oczywiście po sprawdzeniu warunków hodowli i dokumentacji psa.
Jaki chatakter mają psy gończe hamiltona?
Gończy hamiltona to pies zrównoważony, inteligentny i lojalny. W pracy wykazuje determinację, a w domu potrafi odpoczywać i przywiązuje się do opiekuna. Lubi aktywność na świeżym powietrzu, dlatego najlepiej czuje się u osób prowadzących aktywny tryb życia.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Tak, gończy hamiltona dobrze odnajduje się w rodzinie z dziećmi. Zachowuje cierpliwość, nie przejawia agresji i chętnie uczestniczy w zabawach. Jednak warto pamiętać, że to pies energiczny – dzieci powinny znać podstawowe zasady kontaktu z psem. Rasa lubi towarzystwo, więc źle znosi samotność.
źródło: akc.org
Czy gończe hamiltona są chorowite?
To ogólnie zdrowa rasa, ale jak każdy pies, może mieć pewne predyspozycje do schorzeń. Wśród najczęściej spotykanych znajdują się:
dysplazja stawu biodrowego,
infekcje uszu (przez zwisające uszy i pracę w wilgotnym terenie),
problemy z kręgosłupem przy nadwadze lub braku ruchu.
Hodowcy coraz częściej wykonują badania genetyczne, by eliminować osobniki obciążone chorobami dziedzicznymi. Dobry hodowca przedstawi wyniki badań rodziców szczeniaka.
Żywienie i pielęgnacja psów gończych o krótkiej sierści
Gończy hamiltona potrzebuje zbilansowanej diety dostosowanej do jego aktywności. Pies polujący lub intensywnie trenujący powinien otrzymywać karmę wysokokaloryczną, bogatą w białko i tłuszcze. Pupil o mniejszym zapotrzebowaniu energetycznym poradzi sobie z karmą klasy premium dla psów średnich ras. Trzeba kontrolować wagę – nadwaga obciąża stawy i kręgosłup.
Pielęgnacja rasy nie sprawia problemów. Wystarczy szczotkować sierść raz w tygodniu, a w okresie linienia – częściej. Po spacerze należy sprawdzić uszy i łapy, szczególnie po polowaniach lub wędrówkach po lesie. Trzeba też dbać o higienę uszu – regularne czyszczenie zapobiega infekcjom.
utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Foxhound amerykański to pies, który od pokoleń towarzyszył myśliwym w lasach i na polach Ameryki Północnej. Choć stworzono go do pracy w sforze i długich pościgów za zwierzyną, dobrze odnajduje się również jako pies towarzyszący. Potrzebuje aktywnego opiekuna, ale w zamian oferuje lojalność, inteligencję i życzliwe usposobienie.
Foxhound amerykański, historia rasy
Rasę stworzyli osadnicy w XVII i XVIII wieku na terenach dzisiejszej Wirginii i Karoliny Północnej. Skrzyżowali angielskie foxhoundy z francuskimi psami gończymi, które sprowadzono jako prezent od Francji dla George’a Washingtona. Ukształtowany w trudnych warunkach klimatowych i terenowych, foxhound amerykański zyskał opinię psa wytrzymałego, wytrwałego i doskonale tropiącego.
Przez dziesięciolecia doskonalono jego instynkt łowiecki, głos i zdolność pracy w sforze. Rasa została oficjalnie uznana przez American Kennel Club w 1886 roku. Do dziś pozostaje symbolem południowych stanów USA i myśliwskich tradycji tego regionu.
Jak wygląda foxhound amerykański?
Foxhound amerykański to pies dużych rozmiarów o atletycznej, ale smukłej sylwetce. Psy osiągają 56–63 cm w kłębie, suki 53–61 cm. Waga dorosłego psa waha się między 30 a 34 kg, ale psy pracujące mogą być nieco lżejsze.
Sierść pozostaje krótka, twarda i przylegająca, co chroni przed urazami w terenie. Umaszczenie bywa bardzo zróżnicowane – występuje trójbarwne (biały, czarny, rudy), dwubarwne (biały i cytrynowy, biały i czarny), a także jednolite. Standard dopuszcza wszystkie warianty barwne.
Ile kosztuje szczeniak foxhound i gdzie go kupić?
Cena szczeniaka foxhounda amerykańskiego wynosi od 3500 do 6000 zł. Koszt zależy od pochodzenia, przeznaczenia psa oraz jakości hodowli. W Polsce rasa należy do rzadkości, więc warto zaplanować zakup z dużym wyprzedzeniem i skontaktować się z hodowcami zarejestrowanymi w ZKwP.
Niektórzy decydują się na import z USA, jednak trzeba wtedy wziąć pod uwagę koszty transportu, kwarantanny i dokumentacji. Zakup psa z niezarejestrowanej hodowli zwiększa ryzyko chorób i problemów behawioralnych.
Charakter amerykańskich foxhoundów
Foxhound amerykański to pies o wesołym, pewnym siebie i towarzyskim usposobieniu. Dobrze czuje się w grupie – zarówno z innymi psami, jak i ludźmi. Ma silny instynkt tropiący, więc potrzebuje dużej dawki ruchu i okazji do pracy nosem. Szybko się uczy, ale bywa uparty – wymaga cierpliwego, konsekwentnego opiekuna. Foxhoundy, jako że są psami pracującymi w sforze i nawołującymi, to na co dzień mogą być bardzo szczekliwe, a ich szczek brzmi dość… głośno i przejmująco.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Tak, foxhound amerykański nadaje się do rodziny z dziećmi, o ile zapewni się mu odpowiednią ilość ruchu. Lubi towarzystwo, nie okazuje agresji i potrafi cierpliwie znosić dziecięce zabawy. Trzeba jednak zadbać o wczesną socjalizację, by pies nie reagował lękiem na gwałtowne ruchy i hałas. Nuda lub brak aktywności mogą prowadzić do destrukcyjnych zachowań.
Foxhound amerykański, choroby typowe dla rasy
Foxhound amerykański uchodzi za rasę odporną i długowieczną, ale warto zwrócić uwagę na kilka problemów zdrowotnych, które mogą się pojawić:
dysplazja stawu biodrowego,
infekcje uszu (ze względu na ich budowę i pracę w wilgotnych warunkach),
problemy z tarczycą (niedoczynność),
nadwaga – szczególnie u psów trzymanych wyłącznie w domu.
Ważne, by regularnie badać psa u weterynarza i unikać przeciążenia, zwłaszcza u starszych osobników.
Żywienie i pielęgnacja foxhoundów
Foxhound amerykański ma duże zapotrzebowanie energetyczne. Psy aktywne, pracujące lub trenujące potrzebują karmy bogatej w białko i tłuszcze. Pies domowy z ograniczonym ruchem lepiej zniesie dietę o umiarkowanej kaloryczności. Warto stosować karmy klasy premium oraz suplementy wspierające stawy.
Pielęgnacja rasy jest łatwa. Wystarczy szczotkować sierść raz na tydzień i częściej w okresie linienia. Trzeba regularnie kontrolować stan uszu i zębów oraz dbać o czystość łap po spacerach. Foxhound wymaga codziennego ruchu – minimum godzinny spacer i możliwość biegania bez smyczy w bezpiecznym terenie.
utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Basset hound przyciąga uwagę długimi uszami, smutnym spojrzeniem i charakterystyczną sylwetką. Choć wygląda flegmatycznie, to pies pełen uroku, lojalności i… zaskakującej determinacji w tropieniu zapachów. Świetnie sprawdza się jako pies rodzinny, ale wymaga świadomej opieki i odrobiny cierpliwości.
Basset hound, historia rasy
Basset hound pochodzi z Francji, gdzie w średniowieczu hodowcy rozwijali rasę niskopodwoziowych psów gończych do polowań na drobną zwierzynę. Nazwa „basset” pochodzi od francuskiego „bas” – niski.
W XIX wieku Brytyjczycy zaczęli udoskonalać rasę, krzyżując ją z bloodhoundami. Dzięki temu zyskał nie tylko charakterystyczny wygląd, ale też niesamowity węch – jeden z najlepszych w świecie psów. Współczesny basset to efekt tej angielsko-francuskiej hodowli.
Jak wygląda basset hound?
Basset hound to pies o unikalnej sylwetce: długi tułów, krótkie i masywne łapy, nisko zawieszony korpus i ogromne uszy. Psy osiągają 33–38 cm wysokości w kłębie, przy wadze 23–30 kg. Suki zwykle ważą nieco mniej.
Umaszczenie występuje w różnych odmianach: najczęściej trójbarwne (czarny, biały i rudy) lub dwubarwne (cytrynowy i biały, czerwony i biały). Sierść pozostaje krótka, gęsta i odporna na warunki atmosferyczne.
Charakterystyczne dla rasy są: bardzo długie, nisko osadzone uszy, smutne oczy z widoczną dolną powieką oraz obfity fałd skóry, zwłaszcza na szyi i pysku.
Ile kosztuje szczeniak basseta i gdzie go kupić?
Cena szczeniaka basset hounda wynosi od 4000 do 7000 zł. Koszt zależy od renomy hodowli, osiągnięć rodziców i tego, czy pies przeznaczony będzie na wystawy, do hodowli, czy jako pupil rodzinny.
W Polsce działa kilka sprawdzonych hodowli zrzeszonych w ZKwP. Przed zakupem warto odwiedzić hodowlę, sprawdzić warunki utrzymania szczeniąt oraz zapoznać się z dokumentacją rodziców.
Jaki charakter ma basset hound?
Basset hound to pies spokojny, łagodny i czuły wobec domowników. Uwielbia towarzystwo ludzi, szczególnie dzieci. Ma silny instynkt tropiący i potrafi na spacerze zatracić się w zapachu. Choć bywa uparty, zachowuje inteligencję i dobrze radzi sobie w podstawowym szkoleniu.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Tak, basset hound świetnie sprawdza się jako pies rodzinny. Lubi dzieci, jest cierpliwy i rzadko bywa nerwowy. Jego spokojna natura sprawia, że dobrze znosi domowy harmider. Jednak trzeba nauczyć dzieci szacunku do psa, zwłaszcza unikania ciągnięcia za uszy czy nadmiernego obciążania jego kręgosłupa.
Basset hound, choroby typowe dla rasy
Basset hound należy do ras z predyspozycjami do kilku chorób, zwłaszcza związanych z budową ciała:
problemy z kręgosłupem (długie ciało i krótkie łapy sprzyjają przeciążeniom),
dysplazja stawu biodrowego,
infekcje uszu (bardzo długie uszy słabo wentylują przewód słuchowy),
choroby oczu (np. entropium, ektropium),
nadwaga – rasa łatwo tyje, co pogarsza stan stawów i kręgosłupa.
Odpowiedzialny hodowca wykonuje badania genetyczne i ortopedyczne rodziców, co ogranicza ryzyko wystąpienia schorzeń u szczeniąt.
Żywienie i pielęgnacja bassetów
Basset hound wymaga dobrze zbilansowanej diety. Psy tej rasy mają skłonność do tycia, dlatego trzeba kontrolować porcje i unikać karmienia „ze stołu”. Najlepiej podawać karmę dobrej jakości, z umiarkowaną zawartością tłuszczu, a przy starszych psach warto rozważyć karmy wspierające stawy.
Pielęgnacja basset hounda nie sprawia trudności, ale wymaga systematyczności. Trzeba regularnie czyścić uszy i oczy oraz dbać o fałdy skórne, aby zapobiec stanom zapalnym. Sierść należy szczotkować raz w tygodniu, a w okresie linienia – częściej.
Rasa potrzebuje umiarkowanego ruchu. Codzienne spacery wystarczą, ale należy unikać skakania czy wchodzenia po schodach – to obciąża kręgosłup.
utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Karelski pies na niedźwiedzie ma czarne umaszczenie z białymi znaczeniami, stoi na straży lasu i nie cofa się nawet przed niedźwiedziem. To jedna z niewielu ras, które potrafią samodzielnie zatrzymać dużego drapieżnika, nie wchodząc z nim w bezpośredni kontakt. Niezależny, zdeterminowany i stworzony do życia w surowym klimacie północy, nie jest typowym psem do towarzystwa. Zanim zdecydujesz się na karela, poznaj jego historię, potrzeby i charakter.
Karelski pies na niedźwiedzie: historia rasy
Karelski pies na niedźwiedzie pochodzi z północnych rejonów Europy, głównie z Finlandii i Rosji. Przodkowie tej rasy to pierwotne psy myśliwskie używane przez lud Karelii i Lapończyków. Zdolność do pracy w trudnych warunkach klimatycznych oraz wyjątkowa odwaga sprawiły, że rasa ta zyskała uznanie jako niezawodny pies do polowań na grubą zwierzynę – w tym niedźwiedzie. Hodowcy fińscy ukształtowali rasę w XX wieku, a oficjalnie została uznana przez FCI w 1945 roku.
Jak wygląda karelski pies na niedźwiedzie?
To pies średniej wielkości, silnie zbudowany i proporcjonalny. Samce osiągają 54–60 cm wysokości w kłębie i ważą od 25 do 28 kg. Suki są nieco mniejsze, mierzą 49–55 cm i ważą 17–20 kg. Karel ma gęstą, sztywną sierść z obfitym podszerstkiem, który chroni go przed mrozem. Umaszczenie zawsze występuje w kolorze czarnym z wyraźnymi białymi znaczeniami – na kufie, piersi, łapach i końcu ogona. Oczy są ciemne, uszy stojące, a ogon mocno zakręcony nad grzbietem.
Ile kosztuje szczeniak karelskiego psa na niedźwiedzie?
Cena szczeniaka karelski pies na niedźwiedzie waha się od 4000 do 7000 zł, w zależności od pochodzenia, renomy hodowli i linii genetycznej. Najbezpieczniej kupić psa w zarejestrowanej hodowli należącej do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) lub uznanych organizacji zagranicznych. Warto odwiedzić hodowlę osobiście, sprawdzić warunki utrzymania i poznać rodziców szczeniaka. Tylko wtedy masz gwarancję, że pies jest zdrowy i dobrze zsocjalizowany.
Jaki ma charakter karelski pies na niedźwiedzie?
Ta rasa słynie z niezależności, odwagi i silnego instynktu łowieckiego. Karelski pies na niedźwiedzie potrzebuje właściciela z doświadczeniem, który potrafi wyznaczyć granice i zapewni psu codzienną aktywność fizyczną oraz psychiczną. To pies wierny, lojalny wobec opiekuna, lecz zdystansowany wobec obcych. Źle znosi bezczynność – brak zajęcia może prowadzić do problemów behawioralnych.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Karelski pies na niedźwiedzie nie jest idealnym wyborem dla rodzin z małymi dziećmi. Może okazywać cierpliwość wobec znanych mu dzieci, ale z natury nie wykazuje dużej czułości ani potrzeby kontaktu z maluchami. Wymaga spokoju i konsekwencji, dlatego najlepiej sprawdza się w domu bez małych dzieci lub z nastolatkami, które rozumieją potrzeby psa.
Choroby typowe dla karelczyków
To rasa odporna, rzadko zapadająca na choroby dziedziczne. Jednak niektóre osobniki mogą mieć skłonność do dysplazji stawów biodrowych oraz problemów z oczami, takich jak zaćma. Regularne kontrole weterynaryjne i badania przesiewowe pomagają wcześnie wykryć ewentualne nieprawidłowości. Hodowcy powinni wykonywać testy genetyczne i ortopedyczne u psów hodowlanych.
Żywienie i pielęgnacja karelczyków
Karelski pies na niedźwiedzie potrzebuje wysokiej jakości karmy bogatej w białko. Można podawać mu karmę suchą, mokrą lub stosować dietę BARF, o ile jest dobrze zbilansowana. Ze względu na wysoki poziom energii, dieta powinna być dostosowana do aktywności fizycznej psa. W okresie polowań lub intensywnych treningów warto zwiększyć ilość kalorii.
Pielęgnacja nie sprawia trudności – wystarczy szczotkować sierść raz w tygodniu, a w okresie linienia częściej, by usunąć martwy podszerstek. Kąpiele są rzadko potrzebne, ponieważ sierść tej rasy naturalnie odpycha brud. Regularnie kontroluj uszy, oczy i pazury, zwłaszcza jeśli pies dużo przebywa na zewnątrz.
utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Eurasier wygląda jak wilk, ma sierść przypominającą szpica, a jego charakter zaskakuje spokojem i zrównoważeniem. To pies, który łączy najlepsze cechy trzech ras – szpica wilczastego, chow chow i samoyeda. Stworzony z myślą o życiu rodzinnym, nie odnajduje się w kojcu, a jego miejsce jest blisko człowieka. Czy to idealny pies do mieszkania? Sprawdź, zanim się zakochasz.
Eurasier, historia rasy
Eurasier to stosunkowo młoda rasa, która powstała w Niemczech w latach 60. XX wieku. Jej twórcą był Julius Wipfel, który pragnął stworzyć psa rodzinnego – spokojnego, inteligentnego i zrównoważonego, a jednocześnie pięknego i odpornego. Początkowo skrzyżował szpica wilczastego z chow chowem, tworząc tzw. wolf-chow. Później do programu hodowlanego włączono samoyedy, co zaowocowało ostateczną wersją eurasiera. Rasa została oficjalnie uznana przez FCI w 1973 roku i od tego czasu zdobywa coraz więcej zwolenników w Europie i Ameryce Północnej.
Jak wygląda rasa eurasier?
Eurasier to pies średniej wielkości, o harmonijnej sylwetce i gęstej, dwuwarstwowej sierści. Samce osiągają 52–60 cm w kłębie i ważą od 23 do 32 kg. Suki mierzą 48–56 cm i ważą 18–26 kg. Sierść eurasiera jest gęsta, prosta i nieprzylegająca, z obfitym podszerstkiem. Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia poza czysto białym, wątrobianym i plamistym – często spotyka się rude, wilczaste, czarne i szare odmiany. Oczy są ciemne, w kształcie migdałów, uszy średniej wielkości i stojące, a ogon zawinięty nad grzbietem.
Ile kosztuje szczeniak eurasiera?
Szczeniak eurasiera z dobrej hodowli kosztuje od 6000 do 9000 zł. Cena zależy od renomy hodowli, pochodzenia szczenięcia oraz dostępności rasy w danym kraju – w Polsce eurasier nadal należy do ras rzadkich. Zakup najlepiej zrealizować przez hodowle zrzeszone w ZKwP lub za granicą – niemieckie i austriackie linie hodowlane uchodzą za jedne z najlepszych. Warto unikać ogłoszeń internetowych oferujących psy „bez rodowodu” – w przypadku eurasiera odpowiednia selekcja jest kluczowa dla zachowania cech charakteru.
Jaki charakter ma eurasier?
To pies spokojny, inteligentny i mocno związany z rodziną. Nie jest natarczywy, ale bardzo źle znosi samotność – długo przebywając bez opiekuna, może zacząć przejawiać lęki lub niszczyć przedmioty. Eurasier rzadko szczeka, nie jest agresywny, a jednocześnie zachowuje czujność wobec obcych. Potrzebuje spokojnej, konsekwentnej socjalizacji – najlepiej uczy się przez pozytywne wzmocnienia i codzienny kontakt z człowiekiem. Nie sprawdzi się jako pies do budy czy stróżujący – jego miejsce to dom.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Eurasier dobrze dogaduje się z dziećmi, zwłaszcza jeśli dorasta z nimi od szczeniaka. Jest cierpliwy, delikatny i nie przejawia skłonności do dominacji. Dzieci powinny jednak znać zasady kontaktu z psem – nie wolno go ciągnąć za uszy ani ogon. Eurasier lepiej czuje się w spokojnym otoczeniu, dlatego najlepiej odnajdzie się w rodzinach z dziećmi w wieku szkolnym, a nie wśród hałaśliwych maluchów.
Czy eurasiery to psy chorowite?
To rasa raczej zdrowa, ale ze względu na stosunkowo małą pulę genetyczną mogą występować choroby dziedziczne. Najczęściej pojawiają się schorzenia tarczycy (niedoczynność), problemy z oczami (dystrofie rogówki, entropium) oraz dysplazja stawów biodrowych. Odpowiedzialni hodowcy wykonują badania przesiewowe i nie rozmnażają osobników z obciążeniami genetycznymi. Regularne kontrole weterynaryjne i dobrze dobrana dieta pomagają utrzymać psa w dobrej kondycji przez wiele lat.
Żywienie i pielęgnacja eurasierów
Eurasier nie ma specjalnych wymagań żywieniowych, ale warto wybierać karmy wysokiej jakości z dobrym źródłem białka. Rasa ta nie jest żarłoczna, ale może mieć wrażliwy układ pokarmowy – lepiej unikać nagłych zmian diety. Sprawdza się zarówno sucha karma, jak i dobrze zbilansowana dieta BARF.
Pielęgnacja sierści wymaga regularnego szczotkowania – co najmniej dwa razy w tygodniu, a w okresie linienia nawet codziennie. Nie trzeba go strzyc ani kąpać często – naturalna szata dobrze chroni przed zabrudzeniami i warunkami atmosferycznymi. Regularnie sprawdzaj uszy, przycinaj pazury i dbaj o higienę jamy ustnej.
utworzone przez Daria Porebiak | maj 29, 2025 | Bez kategorii, Rasy psów
Chow chow jest nieufny jak kot, majestatyczny jak lew i lojalny tylko wobec wybranych. To jedna z najstarszych ras świata, która zachwyca nie tylko wyglądem, ale i charakterem. Jego gęsta lwia grzywa, niebieski język i królewski dystans budzą respekt. Ale za tym dumnym spojrzeniem kryje się pies niezwykle oddany swojej rodzinie – o ile uszanuje się jego niezależność.
Chow chow, historia rasy
Chow chow wywodzi się z północnych Chin i Mongolii, a jego historia sięga co najmniej dwóch tysięcy lat. Początkowo pełnił funkcję psa myśliwskiego, stróżującego i zaprzęgowego. W Chinach traktowano go jak zwierzę użytkowe, a czasem nawet kulinarne. Dopiero na dworach cesarskich rasa zyskała prestiż. Istnieją przesłanki, że psy te towarzyszyły mnichom buddyjskim jako psy świątynne, pilnując klasztorów przed intruzami. Ich czujność i opanowanie sprawiały, że świetnie odnajdywały się w roli strażników miejsc świętych.
W Europie pojawił się w XIX wieku, a jego egzotyczny wygląd i duma szybko przyciągnęły uwagę brytyjskiej arystokracji. Jednym z pierwszych okazów sprowadzonych na Wyspy był pies o imieniu Chang, który szybko zdobył popularność na wystawach kynologicznych. FCI uznała rasę w 1957 roku. Dziś to przede wszystkim pies do towarzystwa, ale zachował swoją niezależność i instynkt terytorialny.
Jak wygląda chow chow?
Chow chow to pies średniej wielkości, masywny i proporcjonalny. Samce osiągają 48–56 cm w kłębie i ważą od 25 do 32 kg. Suki są nieco mniejsze – mierzą 46–51 cm i ważą 20–27 kg. Charakterystyczną cechą tej rasy jest język o niebiesko-czarnym zabarwieniu, szeroka głowa z krótkim pyskiem i gęsta, odstająca sierść przypominająca lwią grzywę. Istnieją dwie odmiany szaty: długowłosa i krótkowłosa. Dopuszczalne umaszczenia to: czerwone, czarne, kremowe, niebieskie i cynamonowe. Ogon zawinięty nad grzbietem i wyprostowana postawa nadają mu dumnego wyglądu.
Ile kosztuje szczeniak “czałczał”?
Cena szczeniaka chow chow z legalnej hodowli wynosi zazwyczaj od 7000 do 10 000 zł. Na koszt wpływa jakość linii hodowlanej, rodzice z tytułami wystawowymi oraz dostępność miotu. W Polsce działa kilka hodowli zrzeszonych w ZKwP, które dbają o zdrowie i prawidłowy rozwój szczeniąt. Można też rozważyć hodowle w Niemczech czy Czechach, gdzie rasa jest nieco popularniejsza. Zawsze warto odwiedzić hodowlę osobiście i sprawdzić, w jakich warunkach przebywają psy.
Jaki charakter mają psy chow-chow?
Chow chow to pies niezależny, zrównoważony i dumny. W przeciwieństwie do większości ras nie szuka nieustannego kontaktu z człowiekiem. Jest lojalny wobec opiekuna, ale wymaga szacunku i przestrzeni. Rzadko szczeka, nie ulega presji, nie znosi brutalnych metod szkoleniowych. Potrzebuje wczesnej socjalizacji, konsekwencji i łagodnego podejścia. Obcych traktuje z dystansem, ale nie prowokuje konfliktów bez potrzeby.
Choć nie okazuje emocji w oczywisty sposób, potrafi głęboko przywiązać się do swojej rodziny. Bywa uparty i niechętnie wykonuje komendy, jeśli nie widzi w nich sensu – to rasa, która wymaga zbudowania relacji opartej na wzajemnym zaufaniu. Pies tej rasy nie ulega presji, dlatego próby dominacji mogą przynieść odwrotny efekt. Lepiej działa spokojna konsekwencja i pozytywna motywacja. Często wybiera jedną osobę, którą obdarza największym zaufaniem i przywiązaniem, a resztę domowników toleruje z rezerwą.
Czy rasa nadaje się do dzieci?
Pies tej rasy może mieszkać z dziećmi, ale nie jest psem, który lubi intensywny kontakt fizyczny czy zabawy w stylu „ciągnięcie za ogon”. Najlepiej sprawdza się w domach z dziećmi starszymi, które potrafią szanować jego przestrzeń. Warto zaznaczyć, że pies tej rasy nie reaguje szybko – to pies powściągliwy i cierpliwy, ale jeśli poczuje się zagrożony, potrafi zaznaczyć granice.
Na co chorują chow chowy?
Rasa ta bywa podatna na niektóre choroby genetyczne i problemy zdrowotne. Do najczęstszych należą: dysplazja stawów biodrowych, entropium (zawijanie powiek), problemy z rzepką kolanową oraz alergie skórne. Przez zwartą budowę czaszki pies tej rasy może mieć trudności z oddychaniem w upały. Regularne kontrole u weterynarza, odpowiednia waga i dbałość o sierść pomagają utrzymać psa w dobrej kondycji.
Żywienie i pielęgnacja szaty chow chowów
Pies tej rasy wymaga wysokiej jakości karmy – najlepiej bogatej w białko zwierzęce i ubogiej w zboża. Warto stosować diety hipoalergiczne lub monobiałkowe, ponieważ rasa ta miewa wrażliwy układ pokarmowy. Przy diecie BARF należy zadbać o odpowiednią suplementację.
Pielęgnacja szaty, zwłaszcza długowłosej, wymaga systematycznego szczotkowania – minimum dwa razy w tygodniu. W okresie linienia warto robić to codziennie. Należy unikać kąpieli częściej niż raz na kilka miesięcy, chyba że pies się zabrudzi. Regularnie kontroluj uszy, oczy i stan skóry, by szybko reagować na ewentualne podrażnienia.
