utworzone przez Anna Budny-Walczak | paź 17, 2024 | Bez kategorii, ZDROWIE PSA, ŻYWNIE PSA
Odpowiednie żywienie jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia Twojego psa. Karmy pełnoporcjowe zapewniają minimalne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, witaminy i składniki mineralne. Nie każdy organizm jednak odpowiada tabelom zapotrzebowania, więc niedobory w diecie psa mogą się pojawić. Często z niedoborami spotykam się u psów na diecie domowej bez konsultacji ze specjalistą.
Niedobory w diecie psa mogą być “ciche” i informować tylko w badaniach krwi, ale możemy zwrócić uwagę także na pewne elementy zewnętrzne. Możemy je podzielić na te, które obserwować będziemy w kondycji psa, sierści i skórze, oczach, zaburzeniach behawioralnych. Jakie są pierwsze objawy niedoborów na „oko” dowiecie się w dalszej części tekstu?
Niedobory w diecie psa
Kondycja a niedobory w diecie psa
Pierwsze sygnały o niedoborach będą widoczne na “gołe oko” przez osłabienie, szybkie męczenie się psa, utrata masy ciała, czyli obniżona kondycja. Niedobory w diecie psa podstawowych składników odżywczych będzie właśnie takie w skutkach.
Niedobór białka często powoduje utratę masy ciała u psa. Białko jako składnik budulcowy składa się z aminokwasów, dostarczanych w różnym stężeniu z mięsa i warzyw. Niedobór histydyny, tryptofanu i aminokwasów rozgałęzionych może prowadzić do utraty masy ciała. Niedobór argininy może natomiast objawiać się drżeniem mięśni.
Podobne objawy, czyli utrata masy ciała oraz drgawki będzie dawać niedobór witamin z grupy B: B1, B2, B6, B3, B5, B4 oraz witaminy A.
Niedobory w diecie psa objawiające się osłabieniem, letargiem i utratą apetytu wiążą się z tłuszczem. Nierównowaga energetyczna, czyli nadmiar energii w stosunku do wydatków oraz złe proporcje białek, tłuszczy i węglowodanów mogą prowadzić do osłabienia. Oczywiście każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnego podejścia poprzez dobrze przeprowadzony wywiad.
Sierść i skóra a niedobory w diecie psa
Niedobory w diecie psa mogą także dawać objaw pogorszenia stanu sierści i skóry. Zdrowa sierść powinna być błyszcząca i gładka, a skóra elastyczna i bez podrażnień. Matowienie, łamliwość i nadmierne wypadanie sierści mogą wynikać z niedoboru biotyny, cynku, jodu oraz kwasów omega-3 i omega-6. Sucha skóra, łupież, zaczerwienienia i świąd sugerują braki witamin z grupy B, witaminy A lub jodu.
Hiperkeratoza, czyli zgrubienie zewnętrznej części naskórka nosa oraz opuszek łap niekoniecznie musi oznaczać nadmierną ekspozycję na słońce czy gorące nawierzchnie. Niedobory w diecie psa biotyny — witaminy B7 może być przyczyną takiego stanu.
Zaglądając psu do pyszczka, co polecam robić regularnie w celu higieny jamy ustnej, zwróćcie także uwagę na stan błony śluzowej. Zaczerwienienie wargi górnej, owrzodzenia i stany zapalne mogą wskazywać na niedobór witaminy B3. Blade błony śluzowe wskazują natomiast a anemię, która z kolei wiąże się ściśle z niedoborem żelaza, witaminy B6 oraz B12. Suche i lepkie błony śluzowe świadczą niedostatecznej ilości sodu w diecie psa.
Oczy a niedobory w diecie psa
Zdrowie oczu u psów jest ściśle powiązane z ich dietą, a brak odpowiednich składników odżywczych może prowadzić do różnorodnych problemów ze wzrokiem. Kluczowe witaminy i składniki mineralne wpływają nie tylko na funkcjonowanie narządu wzroku, ale także na ochronę i regenerację tkanek oka.
Jednym z objawów niedoboru witaminy B2 u psów jest zmętnienie rogówki, czyli przejrzystej części oka, która odpowiada za skupianie światła na siatkówce. Proces ten często przebiega stopniowo, początkowo objawiając się lekkim zmętnieniem lub szarawym zabarwieniem rogówki.
Bardzo wiele osób wiąże witaminę A z kondycją oczu. I prawidłowo. Witamina A, znana również jako retinol, jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania narządu wzroku. Jest niezbędna do produkcji rodopsyny, pigmentu siatkówki odpowiedzialnego za widzenie przy słabym oświetleniu. Niedobór w diecie psa tej witaminy często objawia się zespołem suchego oka, który polega na zmniejszonej produkcji łez. Oczy psa stają się suche, podrażnione i podatne na infekcje.
Jeszcze jedna witamina rozpuszczalna w tłuszczach będzie mieć wpływ na oczy — witamina E. Jest ona silnym przeciwutleniaczem i jest szczególnie ważna dla zdrowia siatkówki. Niedobór witaminy E w diecie psa może prowadzić do zwyrodnienia siatkówki, co jest poważnym schorzeniem mogącym prowadzić do stopniowej utraty wzroku.
Zachowanie a niedobory w diecie psa
Dieta odgrywa kluczową rolę nie tylko w zdrowiu fizycznym psa, ale również w jego zachowaniu. Odpowiednie składniki odżywcze mają wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego, poziom energii, a także emocji. Wiele doniesień naukowych wiąże niedobór tryptofanu z wystąpieniem agresji u psów. Tryptofan jest aminokwasem egzogennym, czyli takim, który należy dostarczyć z dietą. Niedobór tryptofanu może obniżać poziom serotoniny, powodując drażliwość, niepokój i agresję u psa.
Innym ciekawym zjawiskiem mającym związek z niedoborową dietą a zaburzeniem behawioralnym jest koprofagia. Jest to zachowanie związane ze spożywaniem kału przez psa. Wynika ono często z sytuacji stresowych, nudy, a u szczeniąt będzie to naśladownictwo matki utrzymującej higienę w gnieździe. Istnieje także związek z niedoborem witaminy B1 w diecie jako jednym z możliwych fizjologicznych powodów, a co za tym idzie dysbiozy mikrobioty jelitowej.
Pierwsze objawy niedoborów w diecie psa mogą być subtelne, ale odpowiednio wcześnie zauważone, pozwalają na szybką reakcję. Zmiany w kondycji sierści, skóry, oczu, kondycji psa to sygnały, na które warto zwrócić szczególną uwagę. Odpowiednio zbilansowana dieta to podstawa zdrowia i dobrej kondycji psa, a konsultacja z zoodietetykiem pozwala uniknąć możliwych niedoborów, a w przypadku ich wystąpienia szybką ukierunkowaną suplementacje.
utworzone przez Anna Budny-Walczak | wrz 15, 2024 | ZDROWIE PSA, ŻYWNIE PSA
Zastanawiałeś się kiedyś, czy Twój pies dobrze waży? Prawidłowa masa ciała to kluczowy element wpływający na kondycję, samopoczucie i zdrowie każdego czworonoga (z resztą dwunoga też ;]). Zarówno szczenięta, które dopiero rosną, jak i dorosłe psy, zwłaszcza te z tendencją do nadwagi, wymagają odpowiedniej kontroli wagi. W tym artykule dowiesz się, jak określić prawidłową masę ciała Twojego psa zarówno szczeniaka, jak i już dorosłego osobnika.
Prawidłowa masa ciała psa
Prawidłowa masa ciała szczeniaka
Prawidłową masę ciała szczeniąt psów rasowych możemy określić łatwo na podstawie siatek centylowych dla szczeniąt. Są one podzielone na płeć oraz docelową masę ciała psa dorosłego:
- psy raz małych <6,5 kg,
- psy ras małych 6,5-9 kg,
- psy ras średnich 9-15 kg,
- psy ras średnich/dużych 15-30 kg,
- psy ras dużych 30-40 kg.
Na stronie Waltham znajdziesz siatki centylowe. Po pobraniu odpowiedniego pliku (w zależności od płci i wielkości docelowej szczenięcia) nanieś na wykres masę ciała Twojego psa w danym tygodniu jego życia. W przypadku, gdy weterynarz określił kondycję psa jako dobrą, warto obserwować, czy jego waga mieści się w granicach wyznaczonego centyla. Prawidłowe przybieranie na wadze zachodzi wtedy, gdy masa ciała kolejno podąża za linią krzywą, niezależnie od tego, czy jest to najniższa, czy najwyższa krzywa wzrostu. Natomiast jeśli masa ciała w kolejnych tygodniach będzie przekraczać kolejne centyle, jest to wiadomość dla Ciebie, że coś może się dziać z dietą Twojego psa lub/i zdrowiem. Pojedynczy wzrost lub spadek między centylami nie zawsze świadczy o problemie. Dlatego warto co 2 tygodnie monitorować, czy szczeniak zdrowo przybiera na wadze. Dodatkowo, na stronie znajdziesz cyfrowy wykres wzrostu.
Na tej samej stronie możesz także skorzystać z cyfrowego wykresu wzrostu.
Szczenięta rosną najszybciej w ciągu pierwszych 8 tygodni życia. Następny etap szybkiego wzrostu występuje aż do ukończenia ok. 6go miesiąca życia. W zależności od rasy i wielkości psa docelową masę ciała psy małe do średnich osiągają w wieku roku, psy ras dużych i olbrzymich mogą nadal rosnąć do ukończenia 18–24 miesiąca życia. Obrazowo zestawię to w tabeli poniżej, co jest znacznym uproszczeniem siatek centylowych.
Tabela 1. Precentowy udział masy docelowej szczeniaka w poszczególnych okresach wzrostu.
| WIEK [miesiące] | MASA CIAŁA [% oczekiwanej] |
| małe rasy | średnie rasy | duże rasy |
| 6 | 75% | 66% | 60% |
| 9 | 90% | 85% | 75% |
| 12 | 100% | 95% | 85% |
| 15 | 100% | 100% | 95% |
| 18 | 100% | 100% | 100% |
Jak czytać powyższą tabelę? Weźmy przykład psa rasy Border collie, który osiąga docelową masę ciała wg ogólnej wiedzy rasy ok. 20 kg. To stanowi argument, że jest to pies rasy średniej. Zatem w wieku 6 m-cy powinien osiągnąć 66% docelowej masy ciała, czyli ok. 13 kg. Oczywiście są to wartości przybliżone.
Problem pojawia się z rasami mieszanymi, kiedy trudno określić docelową masę ciała. Teoretycznie możemy założyć, że prawidłowa masa ciała takiego psa w wieku 6 m-cy stanowi ok. 60-70% pod warunkiem, że kondycja jest oceniona na dobrą.
Jak długo szczeniak jest szczeniakiem?
Odpowiedź na to pytanie mocno pokrywa się z tematem prawidłowej masy ciała, ponieważ szczeniak jest szczeniakiem dopóty, dopóki rośnie. Będzie to zatem wiek 12 m-cy dla psów ras małych, 15 m-cy dla psów ras średnich oraz 18 m-cy dla psów ras dużych. Dla psów rosnących należy zastosować karmę przystosowaną do ich potrzeb, czyli wzrostu — sucha karma dla szczeniaka.
Prawidłowa masa ciała psa dorosłego
W tym rozdziale wytłumaczę co to jest ta kondycja, o której wspominam w powyższych rozdziałach. Kondycja psa, a dokładniej kondycja ciała określa czy zwierzę ma prawidłową masę ciała. W jaki sposób? Ustalając ogólnopowszechne skale: 5-stopniową oraz 9-stopniową. Body Condition Score w skrócie BCS, które ocenia ilość tkanki tłuszczowej u psa, jest to przydatne narzędzie do monitorowania zdrowia i dostosowywania jego diety oraz poziomu aktywności fizycznej.
Moją ulubioną skalą jest 9-stopniowa, ponieważ jest bardziej szczegółowa. Na jej przykładzie opiszemy psa w następujący sposób:
- 1-3: pies z widocznymi żebrami i kośćmi — niedożywienie;
- 4-5: żebra są wyczuwalne, ale nie widoczne, talia dobrze zaznaczona — prawidłowa kondycja;
- 6-9: żebra są trudne do wyczucia, a talia słabo widoczna lub niewidoczna — nadwaga lub otyłość.
Jak to wygląda możecie zobaczyć tu.
Niedożywienie BCS 1.
Otyłość BCS 9.
Ile powinien ważyć pies jeśli jego BCS odbiega od normy?
Niektórzy pamiętają “dobre czasy” swojego psa i często słyszę w gabinecie “jak ważył X kg to wyglądał dobrze”. Nie jest to rzadkie jednak przy poradach dietetycznych lubię sprawdzać swoich klientów czy nie mają oni złego wyobrażenia o “wyglądał dobrze”. Istnieje na to wzór, a matematyka nie kłamie ;] Posługując się skalą 9-stopniową BCS, wygląda to następująco:
Prawidłowa masa ciała = obecna masa ciała * (100/(100+(BCS+5)*10))
Na przykładzie psa rasy Border collie, który waży 22 kg, a jego BCS wynosi 7, prawidłowa masa ciała powinna wynosić ok. 18 kg.
Z powyższych wiesz już ile powinien ważyć Twój pies, a jeśli chcesz przeanalizować swoje przemyślenia — skonsultuj to z zoodietetykiem, lekarzem weterynarii lub zoofizjoterapeutą. W mojej pracy zoodietetyka masa ciała i kondycja to bardzo ważne narzędzie do ułożenia diety. Dla Ciebie i Twojego psa powinno ono być wyznacznikiem zdrowia.
utworzone przez Daria Porebiak | sie 27, 2024 | ŻYWNIE PSA
Pies jest za chudy- z tym problemem zmaga się mniej opiekunów czworonogów, niż z nadwagą, jednak zbyt niska waga, wystające żebra, miednica i brak mięśni, mogą być przyczyna poważnych chorób. Pamiętajmy, że wiele ras psów np. charty naturalnie są bardzo chude i dla wielu osób mogą wyglądać na zachudzone, jednak taka jest ich uroda. Zobacz, jakie problemy zdrowotne mogą mieć psy, które są za chude, jak poprawić apetyt psa i sprawić by przytył.
Pies jest za chudy – przyczyny zdrowotne
Pies, który nagle zaczyna tracić na wadze, może cierpieć na różne problemy zdrowotne. Niepokojące chudnięcie wymaga konsultacji z weterynarii w pierwszej kolejności.
- Problemy z układem pokarmowym. Choroby takie jak zapalenie trzustki, wrzody żołądka, a także niestrawność mogą powodować trudności w przyswajaniu pokarmu. W takich przypadkach pies może odczuwać ból po jedzeniu, co prowadzi do unikania posiłków i dalszego spadku wagi.
- Zakażenia pasożytnicze również mogą prowadzić do znaczącej utraty wagi. Pasożyty takie jak glisty, tasiemce czy giardia osłabiają organizm psa, zabierając mu składniki odżywcze z pokarmu. Nieleczone zakażenia pasożytnicze mogą prowadzić do poważnych niedoborów, co w konsekwencji powoduje stopniową utratę masy ciała.
- Problemy z wątrobą i nerkami również mogą wpływać na wagę psa. Niewydolność wątroby, marskość oraz choroby nerek zaburzają metabolizm, co może prowadzić do utraty apetytu i spadku wagi. W takich przypadkach niezbędne jest wykonanie badań krwi oraz specjalistycznych badań diagnostycznych.
- Cukrzyca stanowi kolejną potencjalną przyczynę chudnięcia u psów. Mimo zwiększonego apetytu, cukrzyca prowadzi do szybkiego spalania tłuszczu, co skutkuje utratą masy ciała. Pies może pić więcej wody, częściej oddawać mocz, a mimo wszystko tracić na wadze.
- Choroby nowotworowe, niestety, także mogą być przyczyną chudnięcia. Guzy, zwłaszcza w układzie pokarmowym, mogą blokować przyswajanie pokarmu lub powodować jego wymioty. Choroby nowotworowe często prowadzą do wyniszczenia organizmu, co objawia się znacznym spadkiem masy ciała.
- Stres i problemy psychiczne to kolejne, ale często pomijane, przyczyny chudnięcia u psów. Zmiana otoczenia, strata bliskiej osoby czy inne czynniki stresowe mogą wywoływać u psa brak apetytu, co prowadzi do utraty wagi. Czasem stres związany jest z obecnością innych zwierząt lub lękiem separacyjnym.
Jak sprawić, by pies chętniej jadł?
Jeśli pies traci apetyt, warto wprowadzić kilka prostych zmian, które mogą zachęcić go do jedzenia.
- Zmiana diety może okazać się skutecznym rozwiązaniem. Czasem wystarczy wprowadzić do diety nowe smaki lub tekstury, aby pies zaczął jeść z większym entuzjazmem. Dobrym pomysłem może być podanie karmy mokrej zamiast suchej, która jest bardziej aromatyczna i atrakcyjna dla psów.
- Mokre jedzenie lub BARF. Przygotowywanie dla psa specjalnych posiłków z mięsem, warzywami i ryżem może zwiększyć jego zainteresowanie jedzeniem. Warto jednak pamiętać, aby dieta była zbilansowana i dostarczała wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
- Podgrzanie jedzenia przed podaniem to prosty trik, który może zachęcić psa do jedzenia. Ciepłe jedzenie wydziela intensywniejszy zapach, co często przyciąga uwagę psów. Podgrzewanie karmy, zwłaszcza mokrej, może zwiększyć jej atrakcyjność dla psa.
- Spokojne miejsce do jedzenia. Niektóre psy mogą być zestresowane hałasem lub obecnością innych zwierząt podczas posiłku. W takich przypadkach zapewnienie spokojnego i cichego miejsca do jedzenia może poprawić apetyt psa.
- Wprowadzaj regularne pory karmienia i nie zostawiaj psu jedzenia w misce przez cały dzień. Pomoże psu przyzwyczaić się do jedzenia w określonych godzinach.
- Popracuj nad motywacją pokarmową z trenerem psów, zaczynając ćwiczyć np. sporty kynologiczne.
- Suplementy witaminowe lub specjalne preparaty wspomagające apetyt. W aptekach weterynaryjnych dostępne są preparaty oparte na ziołach, które mogą pobudzać apetyt u psa. Przed ich zastosowaniem należy jednak skonsultować się z weterynarzem.
- Ruch to zdrowie i wzmaga apetyt. Zabierz psa na długi spacer do lasu albo na trening.
Charty mogą wyglądać chudziej niż inne rasy, ale taka ich uroda.
Pies jest za chudy – jak sprawić, by przytył
Gdy pies jest za chudy, kluczowym zadaniem staje się dostarczenie mu odpowiedniej ilości kalorii oraz składników odżywczych, aby mógł bezpiecznie przybrać na wadze. Należy to jednak robić stopniowo i z uwzględnieniem stanu zdrowia psa, aby uniknąć problemów trawiennych.
- Zwiększenie liczby posiłków w ciągu dnia to jeden z najprostszych sposobów na zwiększenie kaloryczności diety psa. Zamiast jednego lub dwóch dużych posiłków, warto podawać psu mniejsze porcje, ale częściej – na przykład cztery razy dziennie. Dzięki temu organizm psa będzie mógł lepiej przyswajać składniki odżywcze, a wzrost wagi będzie równomierny.
- Dodanie do diety tłuszczów to skuteczny sposób na zwiększenie kaloryczności posiłków. Można to zrobić poprzez dodanie niewielkich ilości oleju rybnego, oleju kokosowego lub tłuszczu z kurczaka do codziennych posiłków. Tłuszcze są wysokoenergetyczne i pomagają w zwiększeniu masy ciała, jednak należy zachować umiar, aby nie przeciążyć układu pokarmowego psa.
- Warto również wzbogacić dietę psa o białko. Mięso, takie jak kurczak, indyk czy wołowina, jest dobrym źródłem białka, które wspomaga budowę mięśni. Wprowadzenie większej ilości białka do diety może pomóc psu w przybieraniu na wadze, zwłaszcza jeśli spadek wagi związany był z utratą masy mięśniowej.
- Specjalne karmy weterynaryjne przeznaczone dla psów niedożywionych mogą również okazać się pomocne. Karmy takie są zbilansowane pod kątem potrzeb psów wymagających przybrania na wadze, dostarczają odpowiednią ilość kalorii, białka, tłuszczów oraz innych niezbędnych składników odżywczych. Przed wprowadzeniem takiej karmy należy skonsultować się z weterynarzem, aby dobrać odpowiedni produkt dla psa.
Nie wolno zapominać o monitorowaniu wagi psa podczas procesu przybierania na wadze. Regularne ważenie pozwoli ocenić skuteczność wprowadzonych zmian i upewnić się, że pies przybiera na wadze w zdrowym tempie. W razie potrzeby można wprowadzić kolejne modyfikacje diety lub zwiększyć intensywność spacerów i zabaw, aby zapewnić psu odpowiednią ilość ruchu, co również sprzyja zdrowemu przybieraniu na wadze.
Unikaj podawania psu dużych ilości węglowodanów, takich jak ryż czy makaron, bez zrównoważenia ich białkiem i tłuszczami. Węglowodany dostarczają energii, ale mogą prowadzić do przyrostu tkanki tłuszczowej bez odpowiedniego rozwoju mięśni, co nie jest korzystne dla zdrowia psa.
utworzone przez Anna Budny-Walczak | lip 11, 2024 | ŻYWIENIE KOTA, ŻYWNIE PSA
W domach wielogatunkowych, gdzie kot z psem z “jednej miski się stołują” wcześniej czy później opiekun zadaje sobie pytanie:
- Czy psia karma jest odpowiednia dla kota?
- Czy kocia karma nie zaszkodzi mojemu psu?
- Psia a kocia karma — jakie są różnice pomiędzy psią a kocią karmą?
W pierwszej kolejności odpowiem jednak na ostatnie pytanie, które rozjaśni odpowiedź także na pierwsze dwa.
Psia a kocia karma — podobieństwa
Ten rozdział będzie krótki, ponieważ podobieństwa karm psich i kocich są tylko powierzchowne. Zarówno w kociej, jak i w dobrej psiej karmie na pierwszym miejscu składu znajdziemy mięso. Dotyczy to suchych i mokrych karm. W przypadku suchych karm — granulki w kociej i psiej karmie dla małych ras mogą być podobne kształtem i wielkością.
I to by było na tyle w kwestii podobieństwa psiej a kociej karmy.
Psia a kocia karma — różnice
Koty są bezwzględnymi mięsożercami, natomiast pies przez proces udomowienia stał się oportunistycznym wszystkożercą. W przypadku kotów bezwzględność oznacza, że dieta musi opierać się głównie na białku pochodzenia zwierzęcego. Oportunistyczny tryb oznacza, że organizm psa przystosował się do trawienia białka pochodzenia roślinnego, a także czerpania energii z węglowodanów. Psia a kocia karma jest dostosowana do biologii danego gatunku (a przynajmniej powinna), a różnice polegać będą na udziale mięsa jako źródła białka pochodzenia zwierzęcego i samego udziału białka w składzie analitycznym (karma kocia, karma psia). W przypadku białka, które składa się z aminokwasów, bardzo ważna kwestia dotyczy tauryny, którego źródłem jest białko pochodzenia zwierzęcego. Koty są wrażliwe na niedobór tauryny, a obróbka termiczna karm powoduje zmniejszenie jej zawartości nawet o 75%. Dlatego karmy dla kotów muszą być suplementowane o ten aminokwas.
Podobna kwestia dotyczy tłuszczu. Ze względu na biologię, mięsożercy potrzebują więcej tłuszczu w swojej diecie, co za tym idzie — większa zawartość tłuszczu w karmach kocich. Ostatnim składnikiem odżywczym są węglowodany. U kotów węglowodany powinny mieć śladowy udział, ograniczający się jako źródło włókna. Natomiast pies, u którego układ pokarmowy przystosował się do trawienia węglowodanów oraz preferencje pokarmowe nie są tak wysublimowane jak u kota, będzie tolerował większe ilości warzyw oraz ryżu jako źródło węglowodanów. Wykorzystano to w produkcji karm głównie suchych.
Podstawową różnicą pomiędzy psią a kocią karmą jest udział głównych składników odżywczych tj. białka, tłuszczu i węglowodanów. Należy tu także wspomnieć o wynikającej z tego faktu wartości energetycznej karmy. Karmy kocie będą bardziej kaloryczne od psich ze względu na wyższy udział tłuszczu w składzie.
Składniki mineralne i witaminy
Następnie pod lupę weźmy witaminy i składniki mineralne. Koty mają wyższe zapotrzebowanie na niektóre witaminy, takie jak witamina E, B3, B9, B7, B4, które muszą być dostarczane w diecie. Psy nieznacznie większe zapotrzebowanie mają na witaminę D. Pomimo że psy mają minimalnie większe zapotrzebowanie na witaminę A, to mogą one ją syntetyzować z beta-karotenu zawartego w roślinach, podczas gdy koty muszą otrzymywać witaminę A w formie aktywnej lub retinolu. Ze składników mineralnych żelazo oraz jod stanowią wyraźną różnicę w zapotrzebowaniu psa a kota. Oba pierwiastki śladowe będą wymagane w większej ilości w diecie kociej.
Psia a kocia karma
Psia a kocia karma — problemy złej diety
Z powyższych informacji możemy wywnioskować, że dieta psia a kocia faktycznie jest różna. Wracając do domów gdzie panuje wspólnota miskowa warto teraz się zastanowić czy mogą z tego wyniknąć problemy. Poniżej zestawię dwa scenariusze: kota na psiej karmie oraz pies na kociej karmie.
Kot na psiej karmie
W pierwszej kolejności musimy się zastanowić czy zapotrzebowanie na podstawowe składniki odżywcze z psiej karmy będą dla kociego organizmu wystarczające. Jak już się domyślamy — nie będą. Psie karmy będą zawierać ok. 20% białka różnego pochodzenia, podczas gdy kot potrzebuje 25-33% białka na 100 g suchej masy i musi to być białko pochodzenia zwierzęcego. Podobnie będzie z tłuszczem. Kot więc na takiej diecie może wykazywać oznaki niedożywienia. Dodatkowo w większości psich karm nie mamy dodatku tauryny, co już jest dla kotów niebezpieczne.
Węglowodany obecne w psiej karmie nawet w ilościach ok. 40% na 100 g suchej masy może także stanowić dla kota problem. Niestety kot na takiej diecie może nabawić się cukrzycy. Następnym problemem może okazać się anemia ze względu na większe zapotrzebowanie na żelazo u kotów.
Pies na kociej karmie
Kot na psiej karmie może wykazywać niedożywienie, natomiast pies na kociej już może wejść w otyłość ze względu na wysoką wartość energetyczną karm kocich. Większe zapotrzebowanie, a tym samym większe stężenie niektórych składników mineralnych nie będzie stanowiło problem dla psów, ponieważ nie są to różnice duże i nie wybiegają poza zakres maksymalnego dopuszczalnego stężenia. Większe zapotrzebowanie kotów na białko oraz tłuszcz może okazać się niebezpieczne w przypadku psów podjadaczy cierpiących na choroby nerek czy też trzustki i wątroby.
Podsumowanie
Podstawową różnicą pomiędzy psią a kocią karmą jest udział głównych składników odżywczych tj. białka, tłuszczu i węglowodanów. Różnice mogą powodować różnego rodzaju powikłania, dlatego bardzo ważne jest stosowanie odpowiedniej diety dla danego gatunku i przypilnowanie zwierząt. Aby uniknąć podjadania z obcej miski, należałoby wprowadzić żywienie łączone o wyznaczonych godzinach i unikać pozostawiania karmy w misce! Ostatnie ma związek także z namnażaniem bakterii, drożdży, inwazją owadów. Dla kotów sprawdzi się także żywienie na podwyższeniu. W założeniu takim, do którego nie dosięgnie pies 🙂
Reasumując. Psia karma powinna pozostać psią i analogicznie kocia karma. Jednorazowe złodziejstwo nikomu nie zaszkodzi, ale nie warto zaburzać zaufanie w rodzinie 😉
utworzone przez Anna Budny-Walczak | cze 24, 2024 | ŻYWNIE PSA
Coraz więcej psich opiekunów zastanawia się nad samodzielnym przygotowywaniem domowego jedzenia dla swoich pupili. Domowe jedzenie dla psa może okazać się korzystne jednak nieumiejętne bilansowanie posiłków może prowadzić do niedoborów. W artykule opiszę czy i jak gotować domowe jedzenie dla psa, zacznijmy jednak od wymienienia zalet oraz wad.
Zalety — domowe jedzenie dla psa
Największą zaletą domowego jedzenia dla psa jest całkowita kontrola nad zawartością miski. Docenią to w szczególności psi alergicy oraz osobniki z nietolerancjami pokarmowymi. Dzięki samodzielnemu przygotowaniu posiłku, w każdej chwili jesteśmy wyciągnąć składnik potencjalnie źle wpływający na stan psa.
Jako następną zaletę można wymienić jakość — choć pojawi się ona także w następnym podrozdziale. To opiekun przygotowujący domowe jedzenie dla psa zaopatruje się w poszczególne składniki więc ma wpływ na jakość kupowanych produktów. Mogą to być gatunki pierwszego sortu, etykietowane symbolem gospodarstwa ekologicznego, warzywa z domowego ogródka itd. Składniki najlepszej jakości to prawdziwa zaleta.
Czy macie problemy ze znalezieniem odpowiedniej karmy ze względu na “wybredność” psa? Domowe jedzenie dla psa będzie zatem także zaletą pod tym względem. Miksując tylko preferowane składniki przez psiego konesera — oszczędzamy zarówno nerwy, jak i pieniądze z wyrzuconych karm.
Wady — domowe jedzenie dla psa
Do często wymienianych wad zaliczymy czasochłonność przygotowywania posiłków. Zakupy, krojenie, mielenie, odważanie, porcjowanie — to czynności związane z przygotowywaniem posiłków. W diecie domowej gotowanej ten aspekt jest wydłużony o właśnie gotowanie poszczególnych składników. Żyjemy w szybkich czasach i na wizytach indywidualnych często ten punkt wyklucza dietę domową/barf u czworonożnych opiekunów.
Następną, lecz nie mniej ważną, można nawet odważnie stwierdzić, że najważniejszą wadą jest ryzyko niedoborów. Dieta przygotowana przez osobę bez wiedzy kierunkowej, według wskazówek na forum czy grupach internetowych, może nie być odpowiednio zbilansowana pod kątem zapotrzebowania na energię oraz poszczególne składniki mineralne i witaminy. Warto zasięgnąć porady u zoodietetyka, który zbilansuje podstawowe składniki diety tj. mięso, podroby i warzywa, a także dobierze odpowiednią suplementację.
Składniki złej jakości stanowią niezbyt oczywistą następną wadę. Wydaje się, że jeśli decydujemy się na przygotowywanie samodzielnie posiłków, to właśnie dlatego, aby mieć wpływ na jakość produktów, jak to opisałam w rozdziale powyższym. Często jednak cena stanowi punkt zaporowy i to kieruje opiekuna po tańsze źródła mięsa, które są niekoniecznie dobrej jakości lub po zamienniki mięsa w postaci węglowodanów prostych np. kaszy, ryżu, większej objętości warzyw. Składniki te w niewielkich ilościach nie są szkodliwe dla psiego organizmu, jednak w wypadku szukania zamienników, występują one w nadmiarze w psiej misce. Efektem pierwszej opcji mogą być dysbioza, zapalenie żołądka, zapalenie jelit. Efektem drugiej opcji może być otyłość, cukrzyca.
Nieumiejętne dobranie składników diety psa także jest wadą. Jeszcze raz w tym punkcie podkreślę jak ważne są konsultacje z osobą wykwalifikowaną. Powyżej opisane kasza, ryż to “mniejsze zło”. Poniżej w rozdziale “Czego unikać w misce” rozwinę elementy, które nie powinny znaleźć się w diecie psa.
Co włożyć do miski — domowe jedzenie dla psa
Co włożyć do miski — domowe jedzenie dla psa
Dieta domowa psa powinna opierać się na białku pochodzenia zwierzęcego. Najważniejszym składnikiem jest mięso mięśniowe różnych gatunków zwierząt, które jest źródłem niezbędnych aminokwasów, nasyconych kwasów tłuszczowych, sodu oraz witamin z grupy B. W następnej kolejności podroby, których ilość nie powinna być większa nić 15%, ponieważ są one nasycone witaminami rozpuszczalnymi w tłuszczach oraz makro i mikroskładników. Brzmi super, lecz witaminy rozpuszczalne w tłuszczach kumulować w organizmie i być toksyczne, podobnie niektóre składniki mineralne. Dlatego ważna tu jest ilość.
Warzywa są świetnym źródłem włókna w diecie psa, dlatego także warto rozważyć ich dodatek. Dobrym dodatkiem będzie poczciwa marchew, korzeń pietruszki, batat, dynia, cukinia. O złych wyborach warzywnych wspomnę poniżej.
Czego unikać w misce — domowe jedzenie dla psa
Wstęp do zakazanych warzyw już mamy więc tu wymienić należy: strączki (groch, ciecierzyca, fasola), cebulowate (cebula, czosnek), krzyżowe (kapusta, kalafior), awokado, niedojrzałe psiankowate (pomidory, papryka, dynia). Wymienione warzywa nie sprawdzą się w diecie psa ze względu na zawartość substancji antyodżywczych.
W diecie domowej psa nie powinny także się znaleźć ugotowane kości. Po ugotowaniu stanową one ryzyko obciążenie układu pokarmowego, a nie stanowią źródła przyswajalnych składników mineralnych. Mogą one być także niebezpieczne. Po obróbce termicznej kości tracą swoją sprężystość i kruche odłamki mogą stanowić ryzyko urazu mechanicznego układu pokarmowego. Stanowią one także materiał ciężkostrawny i zalegają w jelitach powodując często zaparcia, co jest także bolesne dla psa.
Puszki a domowe jedzenie dla psa
Puszki a dieta domowa psa
W artykule Trawa w diecie psa? opisałam najnowszą linię puszek Green Line, która charakteryzuje się idealnym składem. Mokra karma dla psa może stanowić alternatywę gotowania jeśli ktoś czuje się niepewnie. Dobry skład mokrych karm charakteryzuje się wysoką zawartością mięsa mięśniowego i dodatkiem podrobów do 15%. Jest to skład, jaki często zalecam w indywidualnych dietach domowych lub barf. Dodatkowo nie musimy się martwić o suplementację, ponieważ karmy mokre Psiastki są karmami pełnoporcjowymi. Co to oznacza? Oznacza to, że dodatek mineralno-witaminowy bilansuje odpowiednio dawkę pokarmową pod podstawowe zapotrzebowanie i nie musimy się martwić o niedobory.
Domowe jedzenia dla psa może być świetnym sposobem urozmaiceniem zdrowej i zbilansowanej diety lub wyjściem z alergii pokarmowych. Kluczowe jest jednak, aby robić to z rozwagą i świadomością, dbając o odpowiednie proporcje składników odżywczych i stosowanie suplementacji. Konsultacja z dietetykiem weterynaryjnym jest w tym przypadku niezbędna, aby uniknąć potencjalnych niedoborów czy dolegliwości od strony układu pokarmowego. W razie niepewności czy też braku czasu mokra karma np. z linii Green Line będzie świetną alternatywą dla diety domowej psa.
utworzone przez Daria Porebiak | cze 11, 2024 | Bez kategorii, ŻYWNIE PSA
Karma mokra dla psa cieszy się popularnością już od początku XX wieku. Możemy wśród nich znaleźć karmy o wybitnym składzie, ale również takie pełne odpadków i niemające grama mięsa. Jednym słowem- karma karmie nie równa. Zobacz nasz wielki poradnik dotyczący karm mokrych. Pomożemy wybrać ci idealną dla Twojego psiaka oraz pokażemy jak czytać składy karm mokrych, by nie dać oszukać się nieuczciwym producentom.
Jak powstała karma mokra dla psów?
Pierwsze kroki w kierunku produkcji karmy mokrej dla psów podjęto w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. W 1922 roku firma Ken-L Ration, będąca częścią koncernu Quaker Oats, wprowadziła na rynek pierwszą komercyjną mokrą karmę dla psów w puszkach. Była to karma oparta na koninie- tanim i łatwo dostępnym źródle białka w tamtym okresie. Produkt szybko zyskał popularność, ponieważ właściciele psów dostrzegli, że jest od suchej atrakcyjniejsza smakowo i zapachowo.
W latach 30. XX wieku producencie karmy mokrej unowocześnili procesy technologiczne, umożliwiając tym samym zachowanie wartości odżywczych składników. Z czasem na rynku zaczęły pojawiać się różne smaki i formuły karm mokrych, dobrane do bardziej indywidualnych potrzeb.
Po II wojnie światowej, z powodu ograniczonego dostępu do surowców mięsnych, wiele firm musiało dostosować swoje receptury, wprowadzając do karmy mokrej inne źródła białka, takie jak drób czy ryby. Wpływ na doskonalenie receptur i sposobu produkcji miał na pewno rozwój technologii przetwarzania żywności oraz zrozumienie potrzeb żywieniowych psów.
Jak wygląda produkcja karmy mokrej dla psów?
Produkcja mokrej karmy dla psów to złożony proces, który rozpoczyna się od starannego wyboru i przygotowania surowców. Mięso, ryby, warzywa, zboża i inne dodatki odżywcze przechodzą dokładną kontrolę jakości i bezpieczeństwa. Składniki kroi się i mieli na odpowiednią wielkość, aby łatwiej było je dalej przetwarzać.
W kolejnym etapie wszystkie składniki miesza się zgodnie z określoną recepturą. W tym momencie dodaje się również witaminy, minerały i inne dodatki, wzbogacające karmę w niezbędne składniki odżywcze. Mieszankę gotuje się w wysokiej temperaturze. Obróbka cieplna nie tylko niszczy bakterie i patogeny, ale także sprawia, że składniki są łatwiejsze do strawienia przez psy. Wysoka temperatura gwarantuje również sterylność produktu.
Następnie formuje się gotową mieszankę w odpowiednie kształty lub konsystencję. Proces pakowania odbywa się w warunkach aseptycznych, co zapobiega zanieczyszczeniu karmy. Hermetyczne zamknięcie opakowań chroni karmę mokrą przed dostępem powietrza i bakterii. Po zamknięciu opakowań następuje ich sterylizacja, często poprzez autoklawowanie, co zapewnia trwałość produktu bez potrzeby stosowania konserwantów.
Po sterylizacji opakowania schładza się do temperatury pokojowej. Gotowy produkt przechodzi końcową kontrolę jakości, aby upewnić się, że spełnia wszystkie standardy bezpieczeństwa i jakości. Następnie karma trafia do magazynów, gdzie przechowuje się ją w kontrolowanych warunkach przed wysyłką do dystrybutorów lub bezpośrednio do sklepów.
Karma mokra, wady i zalety
Zalety karmy mokrej:
- Mokra karma zawiera dużą ilość wody, dzięki temu psiak jest lepiej nawodniony, zwłaszcza jeśli sam z siebie nie pije dużo.
- Karma mokra jest zazwyczaj bardziej aromatyczna i smakowita, zachęca tym samym wybredne psy do jedzenia.
- Konsystencja karmy mokrej jest łatwiejsza do żucia i trawienia, dlatego polecana jest starszym psiakom.
Wady karmy mokrej:
- Po otwarciu puszki lub saszetki, mokra karma szybko się psuje i wymaga przechowywania w lodówce.
- Mokra karma jest zazwyczaj droższa niż sucha, zwłaszcza jeśli kupuje się ją w dużych ilościach.
Karma mokra dla psa, jak wybrać najlepszą?
Najlepsze karmy mokre dla psów mają nie tylko czytelnie podany skład procentowy, ale również zawierają przewagę mięsa mięśniowego, mniejszą ilość podrobów i najmniejszą ilość dodatków jak warzywa czy zboża. Jeśli karma mokra składa się głównie z podrobów albo niejasno określonych elementów jak “jagnięcina” zamiast “mięso mięśniowe jagnięce”, jeśli ma na pierwszym miejscu w składzie zboża, to nie warto jej kupować
Mięso mięśniowe w karmach mokrych i podroby
Mięso mięśniowe w karmach mokrych to bardzo ważny składnik. Odgrywa kluczową rolę w diecie psa, pełniąc funkcję głównego źródła białka, aminokwasów, minerałów i witamin, tauryny i tłuszczu. Jest paliwem psa zapewniającym mu energię i jest łatwo trawione (w przeciwieństwie do warzyw i zbóż). Jako potomkowie wilków, psy mają naturalną predyspozycję do diety bogatej w mięso. Dlatego tez wybierajmy karmy mokre mające w składzie dużą ilość mięsa mięśniowego.
Jak czytać skład karmy mokrej dla psów?
Czytanie składu karmy mokrej dla psów jest kluczowe, aby zapewnić swojemu pupilowi zdrową i zbilansowaną dietę. Wybór odpowiedniego produktu może być trudny, zważywszy na mnogość dostępnych na rynku opcji oraz zróżnicowanie jakościowe tych produktów. Oto kilka wskazówek, które pomogą zrozumieć etykiety karm mokrych dla psów.
Składniki w kolejności wagowej
Składniki są wymieniane w kolejności wagowej – od tych, których jest najwięcej, do tych, których jest najmniej. To oznacza, że pierwsze kilka składników daje nam obraz jakości karmy. Najlepiej, jeśli mięso lub produkty pochodzenia zwierzęcego znajdują się na początku listy, ponieważ psy są zwierzętami mięsożernymi i potrzebują białka zwierzęcego w swojej diecie.
Źródła białka
Przyjrzyj się źródłom białka. Najlepiej, gdyby były one jasno określone, na przykład “kurczak”, “wołowina” czy “jagnięcina”. Unikaj karm, które używają ogólnikowych terminów takich jak “mięso” lub “produkty pochodzenia zwierzęcego”, ponieważ mogą one oznaczać niskiej jakości resztki. Dobrze, gdy karma mokra zawiera podroby, takie jak wątroba czy serca, które są wartościowym źródłem składników odżywczych.
Węglowodany i wypełniacze
Zwróć uwagę na węglowodany i wypełniacze. W przypadku karm mokrych często stosuje się ryż, ziemniaki, groch czy soczewicę. Chociaż psy mogą trawić pewne ilości węglowodanów, to jednak ich nadmiar w diecie nie jest zalecany. Unikaj karm zawierających duże ilości zbóż, takich jak kukurydza czy pszenica, które mogą być trudniejsze do strawienia i mniej wartościowe pod względem odżywczym.
Konserwanty i dodatki
Sprawdź obecność konserwantów i innych dodatków. Naturalne konserwanty, takie jak witamina E (tokoferole) i witamina C (kwas askorbinowy), są lepszym wyborem niż sztuczne konserwanty, takie jak BHA, BHT czy etoksykina, które czasem wpływają negatywnie na zdrowie psa. Unikaj również karm zawierających sztuczne barwniki i aromaty.
Analiza składu odżywczego
Spójrz na analizę składu odżywczego, która zazwyczaj jest podawana w procentach i obejmuje zawartość białka, tłuszczu, włókna i wilgotności. Dobra karma powinna mieć wysoką zawartość białka (minimum 8-10% w przypadku mokrej karmy) oraz umiarkowaną ilość tłuszczu. Włókno pomaga w trawieniu, ale jego zbyt wysoka zawartość może świadczyć o dużej ilości wypełniaczy.
Reakcje i potrzeby psa
Obserwuj, jak dana karma wpływa na zdrowie i samopoczucie psa. Jeśli po zmianie karmy zauważysz u swojego pupila problemy trawienne, alergie skórne, spadek energii czy jakiekolwiek inne niepokojące objawy, warto skonsultować się z weterynarzem i ewentualnie zmienić dietę.
Jaka karma mokra dla psa jest najlepsza?
Najlepsza karma mokra dla psa to taka, która ma dużą zawartość mięsa mięśniowego, małą podrobów i innych dodatków. Dodatkowo musi być to opisane w jej składzie procentowym na etykiecie.
Skład bardzo dobrej karmy Psiastki z koniną to:
Skład: 90% koniny (w tym: 60% mięsa mięśniowego, 22% płuc, 11 % serc, 3% krtani, 2% tchawicy, 2% wątroby), 5% siemienia lnianego, 5% marchwi
Składniki analityczne: 12,1% białka surowego, 5,6% tłuszczu surowego, 1,4% popiołu surowego, 0,5% włókna surowego, 78,4% wilgotności, wapń: 1,01g/kg, fosfor: 0,78g / kg, 109,89 kcal/100g substancji oryginalnej.
Jak widzimy mamy tu nie tylko dużo składników od zwierzęcych, bo aż 90%, ale w tym jest a 60% mięsa mięśniowego. Dodatkowo w analizie widzimy, że ilość tłuszczu nie jest bliska ilości białka.
